نغمه و ساز و آواز بهشتی
در بهشت نیز نغمهها و ساز و آواز های خوش فراوان است.
مثلا شاخههای درختان چنان منظم به هم میخورند و صداهای خوش تولید میکنند که روح را صفا دهند
پرندگان بهشتی در کنار چشمهسارها و باغها و درختان و نهرهای بهشتی با اَلحان خوش میخوانند
با توجه به محیط مناسب و صدای آبشارها و جویبارها چنان فضایی ایجاد میشود که روح انسان مدهوش میشود.
امام رضا میفرمایند: بر روی درختان پرمیوهی بهشتی مرغان آوازخوانی هستند که بدن ایشان از مروارید است و بالهایشان از یاقوت،
این مرغان آوازخوان با انواع و اقسام صداهای خوش و دلکش برای بهشتیان آواز میخوانند و نغمه سرایی میکنند.
همچنین امام صادق میفرمایند در بهشت درختی است که خداوند به بادها دستور میدهد که بر آن درخت به وزش در آیند،
آنگاه از آن درخت آوازی بلند میشود که هرگز خلایق، ساز و آوازی به خوشی و خوبی آن نشنیده باشند.
این در عوض آن است که پرهیزگاران در دنیا از ترس خدا شنیدن غنا و موسیقی مطرب را ترک کردند.
پیامبر اکرم می فرمایند هر بندهای که وارد بهشت میشود، دو حورالعین بالای سرش مینشینند و دو حورالعین هم پایین پایش،
و با صورتی زیبا برای او غنا و موسیقی و ساز و آواز می زنند و میخوانند که البته با ساز شیطانی نیست و با تمجید و تقدیس رحمانی است که صدای ساز و آواز آنان را تمام جن و انس میشنوند.
همچنین در روایتی آمده که پیامبر برای مردم صحبت میکرد و از نعمت ها و زنان بهشتی میگفت،
یک بادیهنشین که در بین جمع حاضر بود روی دو زانو نشست و عرض کرد: ای رسول خدا، آیا در بهشت غنا و موسیقی هم هست؟
حضرت فرمود بله اِی اعرابی، در بهشت نهری است که در اطراف آن دختران سفید و زیبا که با صدای دلکش مشغول نغمه سرایی هستند
و همانند آن را هرگز خلایق تا آن موقع نشنیدهاند؛ و این بهترین نعمت بهشتی است.
همچنین پیامبر اکرم فرمودند به هر بهشتی تعداد زیادی زنان بهشتی و حورالعین می دهند، هر ساعت که نوبت هر یک از آنان باشد، همهی زنان پیش او جمع میشوند و با صدای زیبا و دلکش به اهتزاز در میآیند و خوشحال میشوند و دستهجمعی میخوانند.
زنان و حوریان بهشتی با اشعاری پر معنی مشغول ترانهخوانی و نغمهسرایی میشوند و خوشحالی شوهران بهشتی خود را صد چندان میکنند.
در روایت دیگری هم آمده که زنان بهشتی دست یکدیگر را میگیرند و به طور دستهجمعی با صدای زیبا و دلربا شروع به خواندن میکنند.